قطع متعارفقطع به حکم شرعی از راه‌های متعارف را قطع متعارف گویند. ۱ - تعریفقطع متعارف، قطع به حکم شرعی واقعی است که از راه‌ها و اسباب متعارف و مورد قبول شرع و عقلا برای مکلفِ متعارف به دست می‌آید. ۲ - توضیحنوع مردم و بیشتر عقلا معمولا از راه‌های عادی به چیزی قطع پیدا می‌کنند؛ برای مثال، از راه نص کتاب، خبر متواتر، اجماع محصل و یا قراین قطع آور، به قطع می‌رسند؛ به چنین قطعی، قطع متعارف می‌گویند؛ به خلاف قطع قَطّاع و قطع وسواس. ۳ - نکتهحجیت قطع متعارف ذاتی است و احتیاج به دلیل و برهان نداشته و نزد همگان پذیرفته شده است. [۲]
شرح رسائل، محمدی، علی، ج۱، ص۸۳.
[۳]
تلخیص الاصول، ملکی، حبیب الله، ص۱۵۱.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۴۱، برگرفته از مقاله «قطع متعارف». رده‌های این صفحه : قطع
|